सत्ता

१

सत्ता संविधानातून निर्माण होते
कि संविधान सत्तेतून निर्माण होते ?

मला कळत नाही

नद्यांत समुद्र राहतो
कि नद्या समुद्रात राहतात
कि दोघेही ढगात राहतात ?

२

मतदार मेला तेव्हा सर्वच नेते उपस्थित होते

कुणी म्हणाले
बॉल लागून मेला
कुणी म्हणाले
बॅट लागून मेला

कुणीच म्हणाले नाही
सामना बघून मेला

३

मेळा आणि मेला
टाईप करताना एकसारखे एकमेकाजागी येतात

४

डायटिंग करणारा मुलगा
मेला त्यावर हसतोय

एक टेपवर्म टेपा लावतोय
मृत शरीरासमोर
एक डास कोकोकोला पितोय
मृत शरीरावर
एक हात पांढरा तांबडा रस्सा पितोय
एक पाय स्वतःच पुनर्घटन करतोय

विजयाचे केक आणि स्टेक
सारख्याच आनंदाने कापले जातायत

ह्याला मी लोकशाहीचा उत्सव समजावं का ?

५

मुंग्या ऍनॅकाँडा तोंडात पकडून चालतायत

मी स्वर्गाच्या कुठल्या पार्ट मध्ये पार्ट टाइम जॉब करतोय ?

मी फ्यूचरॉलॉजिस्ट म्हणून राष्ट्रवादीच्या  क्लायंटला दिलेला आकडा ५४ होता
आणि क्लायन्ट तो १०० टक्के खरा झाल्याने डान्स करतोय

त्याच्या बुबुळाचे हेडलाईट्स टीव्हीवर चमकतायत

दोऱ्या आणि तंतू हातात धरून
कोण सत्ता विणणारी सुई तयार करतंय ?
आणि माझा त्यात सहभाग किती ?

६

सामान्य दुपारी असामान्य होतायत
सामान्य रात्री असामान्य होतायत
सामान्य सकाळी असामान्य होतायत

राजकारणाची भेळ राजाभाऊंपेक्षा चविष्ट होतीये
राजकारण स्टिअरिंग व्हीलवर बसून आहे आयुष्याच्या

डोक्यांना प्रॉपर बॉडीज सापडत नाहीयेत
स्वर्गवासी झालेला मतदार आता स्वर्गातून पाहतोय

त्याला कळत नाहीये
नरक म्हणतात तो हाच काय ?

७

"पार्टी विद डिफरन्सला हे ह्याहून डिफ्रन्टली करता आलं असतं"

"पवारांच्या डोक्याला सोन्याचे टाके आहेत"

"काँग्रेस म्यानेक्वीनसारखी दिसतीये ह्या रंगमंचावर"

"उद्धव ठाकरे भाजपने अँपॉईंट केलेल्या फ्रिजमधून
बाहेर आल्यासारखे दिसतायत"

"अजित पवार तर कायम सॉससारखे"

लोक एकमेकांशी बोलतायत
आपल्या नेत्यांविषयी बोलण्याचा त्यांचा हक्क
अद्याप शाबूत आहे

८

कित्येक दशके आमची ओळखपरेडच चालू आहे

पंख लावून हे युग असेम्बल करता येईल का ?

सर्वांच्याच तोंडाला कडू कारल्याची चव

सत्तेची स्वीट डिश अद्याप अदृश्य

आश्चर्याची भीती वाटू लागलीये

त्या सुंदर मुलीला ब्रेकिंग न्यूज देण्याचं वेड लागलंय

९

नितंबांचे कर्व
गाडी चालवून ठीक होतात काय ?

सेफ्टीत बसून बसून
आमदार फोमपासून बनल्यासारखे दिसतायत का

आमदारांना न्हेणारी बस येतीये का

चॅनेलची निवेदिका प्रश्न विचारतीये

मॅडम
हा सूर्य मला आज ना उद्या गिळणार आहे
त्याला थांबवता येईल का ?

मॅडम
प्रत्येक पुरुषाला आपल्या बायकोत
किमान एकदा खोलवर डोकं खुपसायचं असतं
ते साधत नाही ह्यावर उपाय आहे का ?

मॅडम
माझी बायको म्हणते
तिचे केस तिचा मुकुट आहे
हा सत्ता शोधण्याचा प्रयत्न आहे का ?

मॅडम
फक्त कॅमेरामन पाहू नका
फक्त रिपोर्टर पाहू नका
मी टीव्ही पाहतोय मला पहा


१०

गोष्टी एकदा चुकीच्या गेल्या
गोष्टी दुसऱ्यांदा चुकीच्या गेल्या
गोष्टी तिसऱ्यांदा चुकीच्या गेल्या

आम्ही गोष्टीच चुकीच्या निवडल्या होत्या काय ?

११

भगवान शिवांनी हे कसं हाताळलं असतं ?
भगवान महावीरांनी हे कसं हाताळलं असतं ?
भगवान बुद्धांनी हे कसं हाताळलं असतं ?
महात्मा बसवेश्वरांनी हे कसं हाताळलं असतं ?
महात्मा फुल्यांनी हे कसं हाताळलं असतं ?
महात्मा गांधींनी हे कसं हाताळलं असतं ?
बाबासाहेबांनी हे कसं हाताळलं असतं ?

जे मेलं ते पुन्हा परतणार आहे का ?
कि नव्या बंदोबस्तासाठी पुन्हा सर्व मेलं पाहिजे ?

१२

मी अपमान स्वच्छ धुवून स्पॅममध्ये टाकलेत

इन्स्टंट अमानुषतेचं करायचं काय ?

लोकशाही लोकशाहीत मिसिंग आहे
आणि तिची लिंक सापडत नाहीये

प्रत्येकजण किंमती आहे
ह्याचा अर्थ प्रत्येकजण किंमत देऊन खरेदी केला जाऊ शकतो असा आहे

राष्ट्र मार्केटनं रिप्लेस केलंय
आणि आपण सर्वच ह्या राष्ट्रीय मार्केटचे शेअर होल्डर आहोत

संचालकांच्यावर आपली सत्ता नाहीये

ह्यापुढे आरोग्य कायमच कॅन्सरशी बोलत राहणार

सत्ता आपल्या आयुष्याची टाइमलाईन आहे

मी तिला फेसबुकवर ठेऊन
स्वतःच्या स्वायत्ततेत परततोय

श्रीधर तिळवे नाईक

(निर्वाण सीरीजमधील  आत्ताच्या कविता ह्या काव्यफाइलीतून )

विलाप : श्रीधर तिळवे नाईक

वाघापुढं गर्जना करणारे लोक
कमळापुढं नांग्या टाकणारे लोक बनत चाललेत काय ?

वाघाचा पंजा ज्यांचा खांदा होता
राजकारणाची  जादू ज्यांच्यात जिवंत होती
ते लोक
परत न येणाऱ्या परतीच्या प्रवासाकडे चाललेत कि काय ?

छोट्या छोट्या डुलक्या सेल्फी म्हणून कुणी सादर केल्या ?
माझा भगवा संन्यासी कुडता अचानक असा राजकारणाला कुणी टांगला ?

सुरकुत्या पडलेली कोडी अशी अश्रू का ढाळतायत  ?

शेवट दिसल्यासारखे लोक काय पाहतायत ?

करोडो लाईट इयर्स दूर असणारी गॅलेक्सी दाखवून
हिंद महासागरात  पोहणारा  देवमासा कुणी जाळ्यात ओढला ?

माझ्या पायावर फक्त बुटाचं पॉलीश आहे
आणि बूट गायब आहे

पोलीस म्हणतायत जोवर पाय गायब होत नाही
तोवर आम्ही कम्प्लेंट घेऊ शकत नाही

मातीला मळ म्हणणारे लोक
निर्मला वॉशिंग पावडर विकतायत

खिडकीतून फक्त पावसाळा दिसतोय
किंवा इलेक्शनचा गाजावाजा

माझे आयुष्य एव्हढे पॉलिटिकल कुणी केलं ?

मेमरी कार्ड मागं पुढं होतंय

पिवळीधमक  गरमी  उताणी हवेतल्या हवेत
आणि अचानक पाऊस

हे हवामान आहे कि
आभाळाची डिसेंट्री ?

गरजेच्या शेवटच्या टोकावर करमणुकीचा दि एन्ड ?
कि तिथेही नवीन टायटल सॉंग ?

कल्पनाशक्ती घरंगळली कि भगवी दिसते आजकाल
वास्तववाद लालऐवजी निळा

उद्या निषेध म्हणून सूर्य काळा उगवला तर
काय क्काय नेमकं उजेडात दिसेल ?

मरायला टेकलो तरी माझं  वेटिंग लिस्टमध्ये असणं
संपता संपत नाहीये

अरेबियन गालिच्यावरचे समुद्र गुलाबातल्या गुलाबात सुकलेत

ह्या परिस्थितीत माझे खांदे उडवून
मी चलते बनो म्हणू शकत नाही

एकतर लाईक करा
किंवा शेअर करा
असे दोनच पर्याय दिले जाणार असतील
तर डेमोक्रसीचं फेसबुक गागात घालायचं आहे ?

मी स्वतःच्या हुक्कीप्रमाणं जगलो
आणि स्वतःतून पक्षी उडवले

आता पक्ष्यांना घरटी बांधायला ठेवलेली झाडेच
रातोरात कापली जाणार असतील तर
व्हायब्रेट होणाऱ्या जंगलांना घेऊन जायचं कुठं ?

दुःख आणि प्रेम ह्यांच्यापासून  माणसं बनायची
ती उगवायची  आणि मावळायची
त्यांच्या अश्रूंनाही सुगंध होता

आणि आता मी पाहतोय
तर माझा विलापही प्लास्टीकचा बनत चाललेला

झाडांच्या सावलीत ज्यांना जगायचंय
अशा माणसांनी जावं कुठं  ?

श्रीधर तिळवे नाईक

(निर्वाण सिरींजमधील आजच्या कविता ह्या काव्यफाईलीतून )

वाघाला माहीत नाही
कमळ शाखाहारी कि मांसाहारी

त्यानं फक्त डोळ्यादेखत
कमळाला जंगलाएव्हढं होताना पाहिलंय

कमळात किती भुंगे आहेत
ते वाघाला खाण्याइतके शक्तिशाली आहेत कि नाही
वाघाला अंदाज येत नाही

वाघाच्या बापाला कसं सर्व सोपं होतं
बाप उजव्या पंजात कमळ घ्यायचा
आणि डाव्या नाकपुडीने हुंगायचा

कमळ कधी पंजातून  निसटत गेलं
बापालाही कळलं नाही
आणि मग पोराच्या डोळ्यादेखत ते जंगलांएवढं झालं

कमळाच्या पाकळ्या व वाघांची नखं
ह्यांच्यातील स्पर्धा
शेवटी संख्येच्या जीवावर कमळाने जिंकली

शेकडो बोटांचा हात कमळाच्या पाकळ्या उखडून उखडून थकला
पण लोटस टस कि मस न होता
घडाळ्याच्या गजर ऐकत -वाढत

कमळाभवतीचा चिखलही इतका सुगंधी झाला कि
बनवणाऱ्यांनी त्याच्यापासून उदबत्त्या आणि परफ्युम बनवले काहींनी डिओही

वाघाला चिखलाची ऍलर्जी
म्हणूनच वाघ कमळाचा भुंगा व्हायला तयार नाही

मात्र कमळासोबत असला कि
तो जंगलाचा राजा असतो
आणि राजा असण्याचं फिलिंग वाघाला आवडतं

जंगलभर कमळाची आणि वाघाची ही युती
कधी आश्चर्याने तर कधी उद्वेगाने पाहिली जातिये

दोघांचा रंग भगवा आहे एव्हढा एकच  फॅक्टर
त्यांना बांधून ठेवतो

बाकी डोळे काळीज मेंदू पाय हात नाक पाकळ्या देठ
सगळं काही वेगळं आहे

कमळाला का ते माहीत नाही
पण वाघ भुंग्यासारखा दिसतो

त्याला खात्री आहे
एके रात्री हा वाघासारखा दिसणारा भुंगा
आपल्या मोहात पडेल
आणि कायमचा आत येईल

म्हणूनच कमळाचा दरवाजा वाघासाठी सदैव उघडा असतो

आणि वाघ कायमस्वरूपी
पाकळ्यांच्या  खिडक्यांत पंजा सरकवत
सेफ डिस्टन्सवरून भगवा शेकहॅण्ड करत
पॉलिटिकली करेक्ट !

श्रीधर तिळवे नाईक
(निर्वाण सिरींजमधील आजच्या कविता ह्या काव्यफाईलीतून )

माझ्या डाव्या पायाच्या उखडल्या गेलेल्या नखा

१

मी कधीपासून तुला पाहतोय
आठवणी साठत न्हवत्या तेव्हापासून कदाचित

तू पृथ्वी गोळा करत रांगायला लागल्यापासून कदाचित
कदाचित वसंताचे स्वातंत्र्यदिन साजरे करायला शिकलो तेव्हापासून
कदाचित गर्भाशयात अंधारातही बागा चार्ज करायला शिकलो तेव्हापासून कदाचित
आईने दिलेल्या पाठीला टेकून बसलो तेव्हापासून कदाचित

मला आठवतही नाही तेव्हापासून मी तुला माझ्या डाव्या पायावर पाहतोय
आणि आता तू पाण्याने उखडून टाकल्यावर मलूल होऊन पडल्यावर
मी तुला पाहतोय

नरकांच्या ब्रा आणि स्वर्गाच्या पॅंटी घालून संपल्यावर
बाईला जे वाटेल
तसे काहीतरी मला वाटते आहे

तुझे नागवेपण मला चिरडून टाकते आहे

२

माझे सुंदर निमुळते पाय
हा एकमेव सुंदर अवयव होता माझ्याकडे

" तुझे पाय असे बायकांच्यासारखे सुंदर कसे "

"कारण मी पोटेन्शियल अर्धनारीनरेश्वर आहे "

बायकांशी होणारा माझा हा टिपिकल डायलॉग
आता सॉक्रेटिसच्या संवादासारखा फक्त ऐतिहासिक आणि मेलेला होऊन जाणार आहे

३

पाणी माझ्या पायांवर चालून येईल असं कुठं वाटलं होतं ?

रस्त्यावर पाणी नाही
आणि जमिनीतून उगवलेल्या पाण्याचा घरात महापूर
अशी ही अभूतपूर्व स्थिती

पाणी रानटी बनले कि उगवणारी
माणूस शहरी होऊन बेफिकीर झाला कि त्याला झोपेतून हलवणारी

फरश्यांचं मांस खात पाणी जनावरासारखं उगवतं
तेव्हा काय करायचं ?
क्युसेक क्युसेक्स कर रहा हैं ?
हे कळेनासं झाल्यावर काय करायचं ?

माणसाला भूक लागते
आणि माणूस जगायला झक मारत घराबाहेर पडतो

बाहेर महापूर असो वा दुष्काळ
भुकेला अन्न शोधण्याखेरीज पर्याय नसतो

४

अजितचं ऑफिस व्हीनस कॉर्नरला पाण्यात
तिळवे भांडार त्यामुळे ठप्प

शब्दांचा आशय मरून गेलाय
आणि फक्त आवाज उरलाय

अहंकाराची धूळ करत पाणी सर्वत्र

" तुझ्या संभाजी नगरच्या घरातून पाणी घेऊन जाऊ का
फक्त तुमच्याच एरियात  पाणी आहे  "
" जा "

कोल्हापुरातला माझा एरिया अख्ख्या कोल्हापूरला
पिण्याचं पाणी पुरवतोय
आणि इथे मुंबईत मी पाणीदार होत
जमिनीतून उगवलेला महापूर डोळयात रिपीट करतोय

५

" दादा आमदार  सुदिन ढवळीकर
आपल्या घराला आपदग्रस्त घर म्हणून भेट देणार आहेत काय बोलू ? "

भूषण विचारतोय

काय बोलायचं असतं ?

मतदारांनी आमदारांशी काय बोलायचं असतं ?

" डोंगरातल्या खाचा बुजवल्या त्यामुळे डोंगरावर पाणी न साठता न झिरपता
थेट आमच्या घरावर आदळते
आणि झाडांची मूळं जीर्णशीर्ण करत त्यांना हलवते
परिणामी जी वादळं झाडांना हलवूही शकत न्हवती
ती आता झाडांना उखडायला बघतात
तेव्हा डोंगरातील खाचा पुन्हा निर्माण करा "

आमदार डोंगरातील खाचा पुन्हा निर्माण करणार आहेत का ?
आमदार डोंगरावरील झाडांची हत्या थांबवू शकणार आहेत का ?

काही वर्षांनी डोंगर बोडका होईल
आणि त्याचे टक्कल घरांच्यावर पाणी घेऊन चालून येईल

मतदारांनी आमदारांशी काय बोलायचं असतं ?

६

आपदग्रस्त असणे म्हणजे काय ?

मदतीचा हा अर्ज
न्हवे हा अर्ज
न्हवे न्हवे न्हवे तो अर्ज

वाहिनी अर्ज भरतायत

आपदग्रस्त म्हणजे फक्त अर्ज भरणे ?

७

आमदार कायमच मतदारांशी संबंध साधून आहेत
त्यांनी गावातील जवळ जवळ प्रत्येकाला आस्थेवाईकपणे मदत केलेली आहे

पण आमदार झाडांना नद्यांना आणि डोंगरांना मदत करणार आहेत का ?

८

भूषण आमदारांच्या भेटीने समाधानी आहे
आणि मला भूक लागलेली आहे

मी बिननावाच्या जिन्यावरून
बिननावाच्या पायऱ्यांवरून
बिननावाच्या पाण्यात शिरतोय

पाण्याने पाय गिळलेत
आणि मला चालत जायचंय

तू पाण्यात पोहतंयस
जणू पूर म्हणजे पावसाळ्याने तयार केलेला स्विमिंग पूल

९

लोक महापुरात बसून
महापुराचे व्हिडीओ फोटो काढतायत

लोक महापूर बघायला जाऊन
महापुरापुढे सेफ राहून सेल्फी काढतायत

लोक महापूरातील लोकांना व्हिडीओ फोटो काढत
काळजापासून मदत करतायत

लोक फोटो व्हिडीओ फाट्यावर मारून
फक्त करुणेने महापूरग्रस्तांना मदत करतायत

१०

घरातून उगवलेले पाणी
रस्त्यावर न उगवल्याने
आमचे पाणी
खाजगी ठरलंय

आम्ही आमचे खाजगी पाणी
सार्वजनिक रस्त्यावर फेकतोय

सुदैवाने हा गुन्हा नाही

११

मीडियाचा महापूर महापुराचा मीडिया
मालूम नही कहाँ गई उडकर सोनेकी चिडियाँ

१२

तू पायांसोबत भीजत चाललयस
आणि मला माहीत माझी नखांची सर
पाण्याकडून असरग्रस्त होतीये

१३

पाण्याने गोवा कोल्हापूर मुंबई एकत्र बांधलेत
आणि तिन्ही ठिकाणी आभाळ
मूळ धरत नाहीये

१४

तुझ्यात पाणी काहीतरी प्रिस्क्रिप्शन लिहितंय
आणि मी कवी असूनही मला ते कळत नाही

१५

पाण्यापासून होणारी इन्फेक्शन्स

सकाळी इनोसन्ट असणारं पाणी
रात्री खून करू शकतं

तू माझ्या अंगठ्याचा सितारा आहेस
टाचलेला
आणि पाणी तुला सैल करतंय

१६

तुझ्या मुळाशीही मॅट्रिक्स असतं
आणि त्यांना सावली असते

तुझ्या खोडावरही  बेडअसते
ज्याच्याविषयी मी फक्त कल्पना करू शकतो

तुझ्या क्युटिकलवरच पाण्याचा हल्ला झालाय 
आणि तुझ्या प्लेट पाण्याला बळी पडून
स्वतःला घडी घालतायत

१७

तू अंगठ्याचे शिंग आहेस
आणि तरीही तुला लोक ढक्कन समजतात

गेंडागिरी ही अशी आमच्या नसानसांत भिनलेली

१८

प्लेट अलग होतीये
जणू पृथ्वीचा एक खण्ड अलग होतोय

नख माझ्या डोळ्यात तरंगतंय

माझा विश्वास बसत नाहीये

सर्व काही सोडून नख ?

डाव्या अंगठ्याचे एकुलते एक नख ?

१९

मी मेलो तरी बोलत राहीन पासून
मला प्रगाढ शांततेत मरायचं आहे पर्यंतचा माझा प्रवास

मी म्हणायचो
माझ्या फक्त बोटांना अपघात व्हायचा बाकी आहे
बाकी सर्व अवयवांचा नम्बर लागून झालेला आहे

मग एकदिवस बोटं फॅनमध्ये घुसली
आणि मला वाटलं हा पूर्णविराम आहे

आता कळतंय
मी नखांना विसरलो
आणि त्यांच्यातील एक तुलाही

२०

प्रश्न फक्त ऍनाटॉमी खराब होण्याचा नसतो
प्रश्न सौंदर्याचाही असतो

ठेच लागली तेव्हाच ते धोक्यात आलं होतं
डॉक्टर म्हणाले
काही काळजी करू नका
रक्त गोठलय
हळूहळू निवळेल

२१

मी तुझं लालशुभ्र शव पाहतोय

तू पुन्हा कधीच परतणार नाहीस
हे मी जाणतो

उखडल्या गेलेल्या आणि  गळून गेलेल्या गोष्टी
माझ्या आयुष्यात कधीच परतल्या नाहीत

२२

नखांची सर
तू गेल्यावर मला जास्त कळती आहे

जगात काहीच क्षुद्र नसते
हा धडा देऊन
तुझे शव माझ्यापुढे चुपचाप आहे

मी तुला कचरापेटीत फेकू
कि मॉन्युमेंट म्हणून तुला डबीत ठेऊ ?

२३

नशीब कि पाण्यानं द्रोणाचार्यासारखा अंगठा मागितला नाही
फक्त नख मागितलं


श्रीधर तिळवे नाईक

पावसाळा २०१९

१

मी पाण्याशी कधीच डील करत नाही

मी फक्त तरंगतो

कधी लाटांवर
कधी वाऱ्यावर

नाममुद्रा उमटवणारी टांकसाळ माझ्यातून गायब झालीये

चलन रद्द करून
मी फक्त हालचालीत जिवंत आहे

तुझा श्वासोश्वास चालू आहे

आणि घर गळतंय

२

छप्पर डम्ब करून माणसाने जावे कोठे ?

मी नाकाचा स्ट्रा करून पाणीबंद आवाजात
हवा घेतोय

मुंबईत पावसाळा एकीकडे गरम करतो
दुसरीकडे गार

माझे रात्रीचे जागणे आता सवयीचं झालंय

बादल्या भरून ओतण्याचा प्रोग्राम
मी एन्जॉय करत पार पाडतोय

३

मला वाटलं तू फक्त अस्मानी  घेऊन आलायस
आणि कोल्हापुरात तिळवे भांडारवर सुलतानी  कोसळतीये

दगडी चेहरे भिंती खातायत

फरश्यांचा फ्रीडम स्ट्रगल चालू आहे

शटर डाऊन डाऊन चा घोष

जगात तुम्ही प्रॉपर्टीशिवाय काय सोडता ?

ह्या पृथ्वीवर फक्त पंचमहाभूतं अमर आहेत

सद्या जमीन भांडण पेटवतीये आग भांडण पेटवतीये त्वचा भांडण पेटवतीये
अलीकडे पाणी आणि भविष्यात श्वास

माणूसवाढ घश्यात दाढ

बिल्डर निघून गेलाय
आणि मी पाण्याच्या ग्लासमध्ये
बुडलेल्या बापाला बाहेर काढतोय

४

मला आता ह्या गेममधे मजा येतीये

आयुष्याची लीला पाण्यातून वाहत असेल
तर पोहणाऱ्याने स्विमिंग कॉस्च्युम काढून ठेवावा हे बरं

जिथे अभाव असतो
तिथे सत्य उमलते

विषुववृत्त विषवृत्त बनले तरी
माझा गळा अमृताचा आहे

लाटांचा ढीग बनवता येत नाही
म्हणून पाणी फक्त साठतं

तुझा पावलांचा आवाज कधी शिड्या चढत येतो
कधी उड्या मारत

आई झोपलीये
भूषण झोपलाय
वहिनी झोपलीये

आणि तू एखाद्या सुरीसारखा
दोन काटकोन त्रिकोणात
झाड कापतोयस

झाडानं माझ्या घरात उन्मळून जावं हे बरं न्हवे
आणि फक्त फांद्या तोडून
अख्खा गावाची वीज घालवण्याचा प्रोग्राम
आधीच पार पडलेला

तू काहीतरी झाडाबाबत काहीतरी क्रिएटिव्ह करायला पाहतोयस
आणि तुझ्या क्रिएटिव्हिटीविषयी पूर्ण अंधारात असलेले माझे लोक
झोपेच्या अंधारात अरण्य ऐकतायत

५

कडाक

झाड खोडात तुटून
थेट छपरांवर

फांद्यांचा पिसारा घेऊन

पाणी कुणाच्याच बापाची परमिशन घेत नाही हे खरं
पण ते झाड असं कर्वतीसारखं सहसा कापत नाही हेही खरं

तिरपा छेद कौलांच्यावरून घरात कौलं मोडत

आईचा गँगरीन झालेला अपंग पाय थरथरतोय
भूषण झोपेतल्या झोपेत दचकलाय

मुंबईत तू गोळ्या झाडत येतोयस
कोल्हापुरात बुलडोझर चालवत
आणि इथे आता कर्वतीसारखा

एकाचवेळी तिन्ही ठिकाणी तू पेंच बनून उपस्थित

माझ्या वर्तमानाचा शर्ट फाटलाय
तुझी ओली प्रेमळ माया थोडी अतिरेकी झालीये

मी भूषणच्या त्वचेवरून रांगत चालतोय
मी अजयच्या टोपीवर सापासारखा डुलतोय

वहिनीचे शेतकरी भाऊ शेतीची सगळी कामं टाकून
बहिणीच्या घरी

रातोरात लाकडं अरेंज करणे
रातोरात कौलं मॅनेज करणं

सगळं गाव सिमेंटची घरं बांधत असतांना
मी ही २१५ वर्षाची कौलारू विरासत अट्टाहासाने टिकवून

मातीच्या भिंतीवरचा भक्कम विश्वास पैलवानासारखा सांभाळत

कुठलाही बुद्ध काळ बरा करू शकत नाही
कुठलाही बुद्ध पाण्याचा तंटा कायमचा सोडवू शकत नाही
कुठलाही बुद्ध काळाचा बदल दुरुस्त करू शकत नाही

तो काळाबाहेर जातो
तो पाण्याबाहेर पोहतो
आणि पावसाळे आनंदाने झेलतो
वा करुणेने पेलतो

स्मृतींची मृगजळे भूषणमध्ये तयार होतायत
आई स्तब्ध

सुरेलची पोस्ट फेसबुकवर
असेच राहिले तर बाजाराचा रस्ता नागेशी नदी म्हणून ओळखला जाईल

बिल्डर विचारतोय
तुमच्यामागे कुठली शक्ती आहे

घरमालक मुंबईत म्हणतायत
सर्व काही पावसाळ्यानंतर

तू हा असा माझ्या चहुबाजुंनी चमकतोयस
आणि मी तुझ्यातल्या विजा आणि पाणी
गळतीखालच्या बादल्यात गोळा करत
स्नानघरात फेकतोय

हा झिम्मा
आणि माझ्या कुंडलिनीची  नागपंचमी

डोक्यावर गंगा अनुभवत

श्रीधर तिळवे नाईक

( निर्वाण सिरीजमधील आत्ताच्या कविता ह्या काव्यफाईलीतून )

 लंघन श्रीधर तिळवे नाईक 

१

मी लंघनाच्या तिसऱ्या दिवसात 

आणि तू समोर उभी 

तुझ्या सावळ्या त्वचेत निराधार पोरकेपणाची थरथर 

मुंबईत नद्यासुद्धा कर्कश होतात 

तिथे नात्यांचं काय 

तुला एकीकडे निर्वाण साधायचं आहे 

आणि दुसरीकडे नृत्यात करिअरही करायचं आहे 

तुझ्या गळ्यात वादळे मुसमुसतायत 

मी तुला एन्ट्री देतोय 

आणि दोन दिवस अन्न पाणी न घेतलेला मी 

उपाशी पोटातून करुणा सांडतोय 

२

हे कशासाठी ?

शेवटी २१ दिवस हे करून 

मृत्यूशी डोळा भिडवण्यासाठी 

डोळा भिडवायची गरज काय 

देहकार्य उरकले कि नाहीसे व्हावे देहाने 

जिवंत राहून ताप देऊ नये 

तू पाहुणी म्हणून आलीयेस 

आणि ह्या लंघन करणाऱ्या माणसाशी कसं वागायचं 

ह्याने गोंधळलीयेस 

सुदैव एकच आहे 

तू सोबत डबा घेऊन आलीयेस 

जो आज तू खाऊ शकतेस 

३

लंघन शस्त्रक्रियेचे शास्त्र आहे 

आत्महत्येचे शस्त्र नाही 

एक फुल दुसऱ्या फुलाला सुगंध देत चाललंय 

पोटात वाळवंट आणि दाणे 

छोट्यातले छोटे सूर्य मला सूक्ष्मदर्शकातून पाहतायत 

४

तुम्ही बाहेर जा 

डोळे पुरावे देतायत कि 

तुला माझ्यापुढे जेवण्याची लाज वाटतीये 

मी तुझ्या भाषेतून आवाजातून हद्दपार होत 

माझ्या बाहेरच्या रूममध्ये बसतोय 

५

गेले तीन दिवस मी फोन उचललेला नाही 

अपवाद आणीबाणी फील झालेले फोन 

तुझा आज उचलला 

तिळवे भांडार वाचवण्याच्या तऱ्हा यशस्वी झालेत 

आणि लोक पुन्हा अफवा उडवत 

फक्त तुझे दुकान वाचते 

आणि आख्खी इमारत पडते 

तुझ्या दुकानात साक्षात महादेवाने दर्शन दिले 

आणि पाडणारे गेले म्हणे 

एकंदरच भारतीय चमत्कारांना सोकावलेले आहेत 

मी अर्धा तास समजावतोय कि हे बकवास आहे 

ह्या देशाचे खरे संविधान रामायण महाभारत आहे 

आणि देश त्याप्रमाणे खोटंखोटं जगतो 

६

माउस प्रगतीचे ग्राफिक डिझायनर झालेत 

मी भुकेचा इकवलायझर पेलत 

शांतपणे कन्व्हिन्स करतोय 

जिभेत पृथ्वीचे सर्वात प्राचीन  वाळवंट राहायला येतंय 

चव नाहीसं करतंय 

भूक खोटं बोलण्यात वाकबगार असते 

म्हणून मी जेवणाविषयी कधी प्रश्न विचारत नाही 

माझी इम्म्युन सिस्टीम म्हातारी होत चाललीये 

तू माझं लंघन मावळण्याची वाट पाहतीयेस 

७

सूर्य बासरी वाजवत उगवलाय 

उन्हांना कोवळे पाय फुटलेत 

पेरूच्या झाडाला लाफ्टर फुटतायत 

मी प्रसन्नपणे उभा आहे हिरवाईत 

चहू बाजूंनी फाटलेली माझी त्वचा 

आंघॊळ करतीये 

शून्य सगळ्या सेट्सशी 

शेकहॅण्ड करत चाललंय 

मला भूक लागलीये 

आणि तू प्रसन्न चेहऱ्याने चहा घेऊन समोर 

प्रकाश सर्वव्यापी हसतोय 

श्रीधर तिळवे नाईक 

(निर्वाण सीरीजमधील  आत्ताच्या कविता ह्या काव्यफाइलीतून )

ऐटोबायोग्राफी  श्रीधर तिळवे नाईक

आईला मुलगा हवा होता
होत न्हवता
स्पर्म बनून घुसलो
आई म्हणते तू पोटात असतांना मला साधी लाथ मारली नाहीस

आजोबा म्हणाले तू शिवाचा अवतार
मी म्हणालो डोक्यावर गंगा  कुठाय गळ्यात नाग कुठाय


शिक्षकांनी विचारलं तुला काय व्हायचंय  गांधी नेहरू बोस
मी म्हणालो मला काही व्हायचंच नाही

शिक्षकांनी विचारली तुझी जात काय
मी म्हणालो बापानं कधी सांगितली नाही
शिक्षकांनी त्यांना जी वाटते ती जात लिहिली

शिक्षकांनी विचारलं तुझा जन्म कधी झाला
मी म्हणालो मला माहित नाही
शिक्षकांनी त्यांना वाटतं तो बर्थडे लिहिला

वालावलकर सरांनी माझ्या बापाला विचारलं
ज्याला काहीच करायचं नाही अशा विद्यार्थ्यांचं  करायचं काय ?
मी म्हणालो हा तुमचा प्रश्न आहे माझा नाही

कुस्ती केली क्रिकेट खेळलो फुटबॉल खेळलो मारामाऱ्या खेळलो
शाळा चुकवली
गुळवणी सर म्हणाले तू नापास होणार
मी फर्स्ट क्लास मिळून पास झालो

सायन्स घेतलं तर चालता चालता सत्याने दैवी  उडी मारली
लायब्ररी वाचली पण ती उडी काही मिळाली नाही

सायन्स घेतली सोडली 
आर्टस् घेतली उभा इतिहास आडवा वाचला
बक्षिसं जिंकली गटारात सोडली

तहान लागली तेव्हाच पाणी प्यालो
भूक लागली तेव्हाच जेवलो
काम जागला तेव्हाच जुगलो


कविता लिहिल्या सौष्ठव काढलं प्रस्थापित कवितेला जुमानले नाही
अभिधाची व्यंजना केली
कादंबरी लिहिली १२०० पानाची जी साईजमुळं छापनेबल नाही
असं खुद्द पॉप्युलर प्रकाशन म्हणालं

लग्न केलं  नाही लिविंग रिलेशनशिपमध्ये राहिलो

संन्यासी झालो पण ना आश्रम घेतला ना मठ
लोक म्हणाले सोसायटीत प्रवेश नाही
मी एकट्यानं राहण्याच्या जागा शोधल्या
मुंबईत जिथे निसर्ग अशा ठिकाणी मुक्काम ठोकला

पोरी प्रेमात पडल्या मी शिंगावर घेतल्या
लोक म्हणाले हे कसं
मी म्हणालो कन्डम न्हवता तोवर ब्रम्हचर्य ठीक होतं

अंडरवर्ल्ड आलं आभाळात उडवलं
ओव्हरवर्ल्ड आलं ते पाताळात घातलं
मिडलवर्ल्ड आलं त्याचं विमान केलं

नोकरी केली नाही
कैक धंदे केले
हमालीपासून व्हिजिटिंग लेक्चरशिप पर्यंत

लोक म्हणाले असिस्टंट न होता डायरेक्टर  होता येत नाही
झालो
लोक म्हणाले आधी छोटे छोटे अकादमीक पेपर वाचावे लागतात
म्हणालो वाचेन तर मोठ्या ठिकाणी वाचेन
थेट जेएनयूत पहिला पेपर वाचला
सगळे इंटुक बकवास वाटलं म्हणून पुढे पेपर वाचले नाहीत
लोक म्हणाले ज्याला शास्त्रीय संगीत येत नाही
त्याला म्युझिक डिरेक्टर होता येत नाही
झालो

इलेक्शनला ज्यांच्या जाहिराती केल्या
सगळे निवडून आले
त्यांनी विचारले काय पाहिजे
मी म्हणालो घंटा

शब्द दिले पाळले शक्यतोवर वचने जगलो 

हल्ले झाले
जे मारायला आले त्यांनाही दोस्त केले

जीव खाऊन साधना केली
पोहचलो उतरलो

आणि तुम्ही विचारताय
ट्रान्सलेशनविषयी  तुम्हाला  काय म्हणायचंय 

कविता ट्रान्सलेट करता येतील
पण अख्खा कवी ट्रान्सलेट करता येतो का बाई

ज्याला काहीच करायचं न्हवतं अशा माणसाचं काय करायचं
ओरिजिन नाहीसं  झालेल्या माणसाचं  काय करायचं ?

श्रीधर तिळवे नाईक 

सावली

१

आपल्यातलं नातं काय
हे आपण दोघंच जाणतो

दुःखांच्या नद्या एकमेकांना भीडतात
कारण त्यांना एकट्यानं सडायचं नसतं

दुष्काळातही टिकवून ठेवलेल्या किनाऱ्यावरून
आपण एकमेकांना ढग पाठवण्यात यशस्वी होतो
आणि मेमरीच्या बोटीवरून
कधीकधी एकमेकांच्या वादळात दाखल होतो

मृतप्राय हृदये  जमान्याने  टांगून ठेवलेली

कत्तलखाने डॅझलिंग
आणि त्यांच्यातला केऑस शुद्ध शाकाहारी

२

प्रकाशानेच जी बरी होऊ शकते
ती तूच ती तूच

कॅन्सरमध्ये गोल्ड एजही असते ओल्ड एजही

गर्भाशयाच्या शक्यता संपल्या कि
सृजनाच्या पॉसिबलिटीज लायबेलिटीज वाटू लागतात

" इतके दिवस आम्ही सेक्स करत होतो
आणि कन्डम वापरत होतो
माहित असते जर मूल होणारच नाही तर  "
हसत हसत सांगतांना
तुझी दातखिळी कशी बसत नाही ?

तू वेदनांची अख्खी अँथॉलॉजी घेऊन जन्माला आलीयेस का ?

३

आनंद दुःख बुद्ध गंध
मला नका सांगू काय तीव्र काय मंद ?

गाथा त्रिपिटक उपदेश संयम
दारू पितांना आणा तमाशाची छमछम

मराठी डिपार्टमेंटला आठ दलित प्राध्यापक
एकही उच्चवर्णीय मारत नाही मराठीत झक

गेली गेली गेली लाईट गेली
कायमची गेली कि ही लोडशेडिंगची तात्पुरती सावली ?

४

मुस्लिम स्त्रिया बुरखा घालतात म्हणून
त्यांच्यात काम करायचे म्हणून
बुरखा घालणारी तुझी आई

गुप्ततेचे  नियमित परफॉर्मन्स
मिस्टिक वाटणाऱ्या दुःखाचे आकर्षण

भाषेचा रोजच होणारा शेवट
चेहरा मिस्सीन्ग करून बोलणे

कॉमेडी डोळ्यात पाणी आणते

डिस्टॊर्ट होणारे उंबरठे
बुरख्यात वावरणारी टू नेशन थेरी

फाळण्यांच्या फलाटावरून अनेक हत्यांच्या पळालेल्या गाड्या
हुंदक्यांना कम्पोज करणारे गळे

तुझ्या आठवणींच्या पारावर आपण गप्पा मारतो
सपासप मारणाऱ्या गप्पा

५

कपाळावरचे पक्षी पाहू कि आभाळ ?
गालातले दगड पाहू कि चंद्र ?

ओठावरची मॅट्रिक्स पाहू कि किसेस ?
डोळ्यातले मीठ पाहू कि अस्वस्थता ?

आमंत्रणांना टाळण्यात मी आता निपुण झालोय
कामवासनेचा अस्त झालेल्या माणसाला विपुल सुख लाभते

तुझा माझ्या मोक्षावर विश्वास नाही

रेग्युलर जगणारा मनुष्य
बुद्ध कसा असू शकतो

मी तुझ्या कमळात बसून
पद्मासन घालावे काय ?

६

आपण आपणातूनच हद्दपार झालोय
आता वेगळ्या अस्पृश्यतेची गरज काय ?

रेकॉर्डवर तुमचे नाव असू शकते दुःख नाही

मी माझ्यापासून गॅपच्या अंतरावर ठेऊन जगले
आता मरावेही तसेच काय ?

गोंधळ दारूचे पैसे देतो
आणि चकणा म्हणून कधीकधी मी तुला आठवते

तू माझा बेस्ट फ्रेंड असूनही
तुला हे समजत कसं नाही श्रीधर ?

७

श्रीधर गवारीची भाजी तुला आवडते म्हणून केलीये

श्रीधर तुला आणखी एक चपाती लाटून देऊ का

श्रीधर बाळकृष्ण कवठेकर असं म्हणाले

श्रीधर तमाशातून मुस्लिम गायब होतात
मी त्यावर लिहू काय ?

श्रीधर हे श्रीधर ते श्रीधर असे श्रीधर तसे

पोरी तुझ्या दुःखात मी
मरून जावं  असं तुला वाटतं काय ?

८

अंतकरणात गदगदणाऱ्या तलवारींना
आपण गुलाब भेट देऊ

बाईच्या गळ्यात दागिना म्हणून
आख्खी पृथ्वी घालू

माणूसच माणसाची जागा रे
बाकी क्षणांच्या बागा रे

माझ्या सावलीनं मला गिळलं श्रीधर

मी तुझ्या शेजारी तुला न दिसता
सावलीसारखा उभाय

श्रीधर तिळवे नाईक

पाऊस १० जून २०१९ श्रीधर तिळवे नाईक 

१ 

वळीव गडगडत आवाजाच्या तोफा उडवतोय 

ढग आभाळ गुंडाळत चाललेत

विजा ब्रेक डान्स करतायत

पाणी पावसाच्या पिना काढून  सज्ज

मी माझ्या घरात छताची तटबंदी चाचपत

पाऊस मुद्दे घेऊन येत नाही
थेट माणसाच्या थाळीत कोसळतो

निसर्गाने माणसाची कन्क्लुजन्स स्वीकारलेली नाहीत

मी तो स्पंद आहे जो भूमिती नाही

ठक

पहिला थेम्ब
नवीन मुलीच्या पहिल्या किससारखा

वासनामुक्त आणि प्रेमाने बावचळलेला

२

थेंबातलं पाणी दिसतंय
पण अंधार दिसत नाही

पहिल्या धारा भरतनाट्यम करत

था थई  था

था थई था

थ थ त था


३

वारा वाईन पिल्यासारखा
हवेची लाकडं मोडत

त्यांच्यातील ओल धुमाकूळ घालण्यास सज्ज

मला धारांच्या पडेल आवाजावरून कळतंय
छतावर प्लास्टिक टाकलं गेलेलं नाही

पावसाळा समुद्राच्या चांगुलपणाचं गोड सेल्फ रिप्रेझेंटेशन असतो

दारातील शिलालेखासारखं असलेलं पेरूचं झाड वाऱ्यात हलतंय
पावसानं बहुदा आपला करस्पॉन्डन्स कोर्स चालू केलाय
पेरूचा सिलॅबस मला माहित नाही

निसर्ग रिहर्सल करत नाही
थेट प्रयोग करतो

माहित नाही पहिला पाऊस मला काय काय दाखवणार आहे ?

४

टीव्ही पाहून पाहून दगड झालेली माणसं
जिवन्त होतायत

आम्ही एकमेकांच्या गॅलऱ्या पाहात
एकमेकांचे चेहरे पहात

माझ्या खाली आणि समोर असलेल्या बायका
बुरखा काढतायत
आणि पाऊस पाहतायत

शौहर ऑब्जेक्शन घेत नाहीयेत

पाऊस कधीकधी कर्मठपणाही बदलतो

लाइफटाइम चष्मा घातलेली दोन पोर चष्मा उधळून
थेट पावसात

प्रत्येक धारेत पाणी झाड आणि दगड

जाणिवेची सूक्ष्म तिरीप मला सांगतीये
आत वळ

५

मी घरात वळतोय
छतावर सपासप चाबूक पडायला लागलाय

ओल्या झाडांना न कापणारा मनुष्य
आता त्यांनाही सोडत नाही
त्याचा राग आल्यासारखा पाण्याचा हा चाबूक

मी घर पाहतोय
ते व्हिंव्हळायला लागलंय

शेवटी तेच होतंय
जे होणार असं मला वाटलं होतं

६

संन्याशाला मुंबईत भाड्याने घरं  मिळत नाहीत
शैव संन्याशाला तर नाहीच नाही
जणू संन्याश्याने हिमालयात जावे
किंवा वैदिक आश्रमात वा शैव मठात

काम करून जगणारा संन्यासी रद्दीत जमा झालाय
आणि मी तरीही जिद्दीने मिळेल ते घर घेऊन मुंबईच्या बाजारात उभा
कधी दलितांच्यात तर कधी मुसलमानांच्यात
आश्रमांना वगळत मठांना टाळत

संन्याश्याचे छत
उडाले काय बसले काय ?

पावसाला माझा संन्यास माहित नाही
त्याला माझ्या छताची भोकं दिसतायत

झिरप्या पाऊस
जुल्फे उडवत

धारांच्या सुया सिमेंटला भोकं पाडत
छत म्हणजे जणू सूक्ष्म फुग्यांचे वारूळ

खरा प्रश्न पुस्तकं वाचवावीत कि रेनडान्स करावा हा आहे

७

मी डान्सला वळणार तोच
फ्लोरवर तडाखेबंद धार

मला गंमत वाटतीये

अचानक पवार साहेबांचा डायलॉग

" साहेब मधला फ्लोर बांधकामात कच्चा आहे काळजी घ्या
पडला बीडला तर --- "

धार नेमकी कच्च्या बांधकामावर

खाली कच्चेबच्चे असलेली फॅमिली आहे काही झालं तर प्रॉब्लेम

मी डान्स कॅन्सल करून बादलीकडे

पावसाने तर जलस्फोट करायला सुरवात केलीये

मी पुस्तकं तुडवत बादली घेऊन येतोय लावतोय

पाऊस ना ब्रेक लावतोय ना ग्रीप सोडतोय
त्याला पाण्याच्या मोटर सायकल्स बेबंद पळवायच्या आहेत

दुसरा स्फोट दुसरी बादली

अचानक तिसरा स्फोट ऑफिस खोलीत
मी बेडरूममधून किचन तुडवत पुन्हा ऑफिस रूममध्ये
तिसरी बादली घेऊन

नऊ वर्षात प्रथमच इथे धार गळतीये
हवेला गुंतागुंतीचा वास
माती आणि गॅसोलीन एकाच नाकातून वहात

बादल्या संपल्यावर काय लावावं ?


८

मटेरियल वर्ल्डलाच लिकेज
मंत्रमुग्ध रिस्क

छताला एड्स झालाय कि काय
मरायलाच टेकलंय जणू

मी जम्पऐवजी आता डबल जम्प मारतोय

पॉवरड बाय साईबाबाचे चित्र त्रासलेल्या श्रद्धेसारखं खाली येतंय
आणि ओलं होतंय

आणि अचानक धाडधूड थेट पुस्तकांच्या कपाटांवर

वाचवावीत कि पाण्यात मरू द्यावीत ?

मी पुस्तकं धडाधड फेकतोय

महाभारताचे व्हॉल्युम्स पाणी पितायत
मी फेकतोय
रामायणाच्या चेहऱ्याला पूर आलाय
मी फेकतोय

त्रिपिटकं सुरक्षित

मनुस्मृती धोक्यात

कृष्णमूर्ती सुरक्षित रजनीश पाण्यात

बायबल पाण्यावर चालून जाण्यात अयशस्वी होतंय बुडतंय
कुराण सुट्ट सुट्ट होत घरातील तलवारीवर तरंगतंय

नितीन वाघांनी ट्रान्सलेट केलेली स्त्रीवाहिनी जीवाच्या आकांताने पाण्याबाहेर

३६५ डेज विथ बॉडी काहीही न होता वॉटरप्रूफ असल्यासारखे
पाण्याजवळ असूनही सुरक्षित

धर्मशास्त्र अचानक बादलीत पडलेत त्यांच्यावर पाऊस

एकीकडे पाऊस आल्याबद्दल कृतज्ञता दाटून येतीये
दुसरीकडे पाण्याचा बंदोबस्त करतांना दम लागतोय

गिरीश कर्नाडांवरचा मृत्युलेख कॅन्सल करून
मी पावसाचे आणि माणसाचे हयवदन पाहतोय

लॅपटॉप स्वतःवर पाऊस कोसळेल म्हणून अधिकच काळा पडलाय
पाणी डिलीट करण्याची की  त्याच्याजवळ नाहीये

पाणी छतावर पडलं कि स्क्रोल होतं

मी फक्त जागांत  शिफ्ट होत डॅमेज कंट्रोल करतोय


९

लीकेजखाली लावून लावून भांडी संपलेत
आता पाणी थोपवायला काय लावावे ?

बादल्या सैनिकांच्यासारख्या लढतायत

पाण्याचा अतिरेकी हल्ला

हळूहळू पाणी साठतंय

आयुष्यातला प्रत्येक पूर पाहिलेला मी
फक्त मुंबईतील टॉपमोस्ट  फ्लोरवरच्या पुराच्या अनुभवापासून वंचित होतो
बहुदा निसर्गाला त्यापासून तरी ह्याला का वंचित करा
म्हणून हा खटाटोप करावासा वाटलेला दिसतोय

खालच्या फ्लोरवरचा सादिक घाबरलाय
मी त्याला माझा फ्लोर आणि त्याचे छत कोसळणार नाही
ह्याची खात्री देतोय

त्याचे ओले झालेले छत
त्याला सैतानासारखे वाटतंय

मी पाण्यात तरंगणारी पुस्तके
तशीच तरंगू देतोय

जेव्हा वाळतील तेव्हा वाळतील

नाहीतरी त्यांचा उपयोग सम्पलेलाच आहे

पाऊस थांबलाय
आणि मी पुन्हा काळजातल्या सूर्यात
पद्मासन घालून बसलोय

श्रीधर तिळवे नाईक

( निर्वाण सीरीजमधील आत्ताच्या कविता ह्या काव्यफाईलीतून )